Rikkert Zuiderveld

Opgegroeid in een onderwijzersgezin waar ik de liefde voor de taal heb meegekregen, ontwikkelde het spel met de woorden zich in de middelbare schooltijd tot versjes en gedichten en gaandeweg tot liedjes. De studententijd in Amsterdam bracht mij via Jop Pannekoek (bij wie ik ook Elly leerde kennen) de gelegenheid mijn speelse, soms wat cynische liedjes voor een klein publiek te zingen. Met Jop samen deden we ons eerste "cabaret" programma in het toenmalige Mikro-theater bij Ton van Ingen. en van het een kwam het ander: mijn studie geschiedenis en prehistorie (ik ben altijd al een graver geweest, sorry) raakte in de versukkeling en voor ik het wist zat ik "in de muziek", een vak dat ik nooit echt geambieerd had, maar waarvan ik wel in de ban raakte. Een paar mensen die ons in die begintijd bijzonder hebben gestimuleerd en geholpen wil ik hierbij bedanken: Jop, Cobi Schreijer (De Waag, Haarlem), Nico Knapper (De Werkwinkel), Ramses Shaffy, Tony Vos (Phonogram) en later ook Tim Griek (EMI). Het is mede hun schuld dat ik nog steeds schrijf en zing, en mijn oorspronkelijke roeping als dichter of archeoloog heb gemist. Ook heb ik de elfstedentocht nooit kunnen rijden, maar dat kan later nog.