Nederlands
Dagblad (03-08-2002)
'Een fiets met een dakje'
Denk aan je eerste auto en de meeste mensen krijgen iets melancholisch over zich. die oude barrel, voor een prikkie gekocht, maakte je tot een echte mobilist. Verkeersborden, snelwegen en parkeerhavens waren niet langer alleen maar van al die anderen, maar ook van jou. Die eerste auto heeft een verhaal. De komende weken vertelt een aantal bekende en minder bekende Nederlanders hun ervaringen met 'de eerste'.
Wat denk je als je je eerste auto weer
terughaalt in je herinnering? Kom met die vraag niet aan
bij Elly en Rikkert. Hoewel ze veel op weg zijn van het
ene optreden naar het andere, doen blikken mobielen
zonder geest hen niks. Integendeel, Rikkert schreef voor
de cd Maskers af nog een prikkelend nummer over
een auto, waarin die symbool staat voor de
individualistische maatschappij. "Auto's interesseren
ons werkelijk helemaal niks, behalve dat de moderne tijd
ons dwingt om ons per blik te verplaatsen." Hun eerste
auto was "een zevendehands lelijk eendje, waarvan we de
kieren met kauwgom dichtplakten." Het wagentje paste
precies bij hun uiterlijk en levensstijl. De eend hoorde
bij de hippies in het Flower Power tijdperk.
Terugdenkend aan dat eendje, reist Elly meer dan dertig
jaar terug in de tijd. Bij het Amsterdamse
theatergezelschap van Jop Pannekoek leerden Elly en
Rikkert elkaar kennen. In 1968 trouwende ze. Elly: "De
indrukwekkendste rit was onze huwelijksreis. Ergens in
Scandinavië zakte de auto weg in een moeras, terwijl wij
lagen te slapen."
De eend zal het wel begeven hebben. "Tegenwoordig rijden
we in een chevvy-van, een bus om al onze spullen te
kunnen versjouwen." Er moet heel wat apparatuur en
instrumenten in als Elly en Rikkert samen met Dick Le
Mair en Jan Borger optreden.
Toch horen er voor Elly zeker gevoelens bij haar eerste
autootje. "Pas kwam er een vriendin met een rood eendje
langs en toen ik er in zat, kreeg ik dat speciale gevoel
weer. Alles zit met 'houtjes-touwtjes' aan elkaar. Dan
lijkt het niet meer zo'n echte auto. meer een fiets op
vier wielen met een dakje erboven."
Hoewel auto's niet belangrijk zijn voor de artiesten,
zijn reizen en reizigers dat wel. Hun laatste en
voorlaatste cd's heten niet voor niets Reisverhalen
(2000) en 30 jaar onderweg (1998). De liedjes
gaan niet over vervoersmiddelen, maar over onderweg
zijn, reizen, thuiskomen en weer weggaan. Tussen 1974 en
1976 leidde het gezin Zuiderveld zelfs een
zigeunerachtig bestaan. Voor die tijd vormden Elly en
Rikkert een commune. maar de communeleden waren één voor
één vertrokken om hun eigen weg te gaan. en dus trokken
ze zelf ook de wijde wereld in. "Op zoek naar een
geestelijke schat", zoals ze op hun website schrijven.
De liedjes over reizen en reizigers van Elly en Rikkert hebben vrijwel allemaal een geestelijk karakter. Voor de laatste cd Reisverhalen schreef Rikkert Blijven reizen. De tekst van het refrein zegt genoeg:
Altijd zal ik blijven reizen
altijd zal ik blijven reizen
want ik hoor muziek van een bruiloftsfeest
iets van mij zal achterblijven
iets van mij zal achterblijven
niet meer dan een schim
van wie ik ben geweest
niet meer dan een schim