Ze Is Zo Doodgewoon
Tekst en muziek: Rikkert Zuiderveld

Zwijgend lapt ze alle ramen
Hangt de was op in de schuur
Langzaam doet ze de cyclamen
Schrijf een giro voor de huur
Zachtjes haalt e ze na het amen
e kastanjes uit het vuur
Van de keuken naar de kamer
Van het kastje naar de muur

Ze is zo doodgewoon
Zo fatsoenlijk doodgewoon
Ze is zo doodgewoon
Zo aandoenlijk doodgewoon

En soms huilt ze wel heel even
Maar dan hoort ze buiten "mam"
En ze houdt haar hoofd geheven
Smeert een nieuwe boterham
Op een tegeltje geschreven
Als een tijdloos telegram
Staat van het concert des levens
Krijgt niemand een program

Ze is zo doodgewoon
Onmiskenbaar doodgewoon
Ze is zo doodgewoon
Onafwendbaar doodgewoon

Hoor de torenklokken slaan al
In de verte op het plein
Onbewust telt ze het aantal
Vijf is het onveilig sein
Komt er weer een nieuwe aanval
Strakjes als hij thuis zal zijn
En ze twijfelt of ze gaan zal
Maar blijven doet zo'n pijn

Ze is zo doodgewoon
Onverslijtbaar doodgewoon
Ze is zo doodgewoon
Zo onbereikbaar

Ze was nog jong en onervaren
Toen hij haar meenam in zijn ford
Maar hij zegt na al die jaren
Ach je komt toch niets tekort
En ze kan het niet verklaren
Waarom alles kleurloos wordt
Ze kan uren zitten staren
Met de schillen in haar schort

Staat op: Het hart op de tong